Aynı 'kimlik' gibi; farklılık, çeşitlilik ve parçalanma da, postmodern sözcük dağarcığı içindeki, çekici çağrışımlar yüklenen anahtar sözcüklerdir. Postmodern dönemde kimlik olgusunda yapısal bir dönüşümün gözlemlendiği, tikel ve marjinal kimliklere doğru bir eğilimin oluştuğu söylenebilir. Postmodern söylem, öznelerin evrensel ortak kimliklerinin artık mümkün olmadığını ileri sürmekte; toplumsal aktörler kimliklerini evrensel değerler üzerinden değil, tikellikleri üzerinden inşa etmektedir. Ne var ki postmodernizmin, evrenselci modernite karşısında, hoşgörü ve toleransın hâkim olduğu çokkültürlü toplumsal yaşam vaadi, aslında kendi içinde bölünmeyi, kutuplaşmayı ve eskisine nazaran çok daha şiddetli bir şekilde "biz" ve "öteki" ayrımını getirmiştir. Böylece, postmodernizm sözüm ona marjinalleştirilmiş kimliklere ses verme kisvesi altında, zaten dengesiz iktidar ilişkilerinin hâkim olduğu dünyada, bu farklı sesleri (kadınların, etnik ve ırksal azınlıkların, sömürgeleştirilmiş halkların, vb. seslerini) güçten yoksun kılmıştır. Kapitalizme değil, onun modernist ideolojisine karşı olan postmodernizmin, modernizmin ortaya çıkardığı evrensel kimlikler üzerindeki parçacıllaştırıcı etkisi ve bu etki altında kalan kimliklerin farklılıklar / tikellikler ekseninde yeniden inşası çalışmanın temel tartışmasını oluşturmaktadır.

Just like the 'identity'; difference, diversity and fragmentation are the keywords in the postmodern vocabulary loaded with attractive connotations. It can be said that a structural transformation at the identity phenomenon is observed, a tendency towards particular and marginal identities developed in the postmodern era. Postmodern discourse asserts that the universal common identity of the subjects is no more possible; the social actors construct their identities through not the universal values, but their particularity. However the multicultural social life commitment of the postmodernism against the universal modernity dominated by forbearance and tolerance indeed bring separation in itself, polarization and the distinction of "we" and "other" in a more rigorous manner compared to before. In this manner under the cover of giving voice to the marginalized identities, postmodernism bereaved of these different voices (the voices of women, ethnic and racial minorities, colonized communities, etc.) from the power in a world of unbalanced power relations. The fragmenting effect of postmodernism –which is opposed to the modernist ideology of the capitalism, but not the capitalism itself– on the universal identities constituted by modernism and the reconstruction of identities through differences/particularities under this effect is the main argument of the study.