Dergimizin bu sayısına, yayınlanması düşünülen makalelere hakemlik yaparak katkıda bulunan ve soyadları alfabetik sıra ile aşağıda verilmiş olan meslektaşlarımıza teşekkür ederiz.

Gönül İçli,

Tahire Erman,

Birsen Gökçe,

Tülin İçli,

Ali Erkul,

Gülriz Uygur,

Ayşe Ayata,

İsmet Parlak,

Mete Kaynar,

Müzeyyen Güler,

Gülsen Demir.

ÖZET

Bu çalışma, Türkiye'nin en büyük kentlerinden biri olan İzmir'in, son zamanlarda konut alanı özelliğiyle öne çıkan ve hızla değerlenen Narlıdere ilçesinde yer alan İkinci İnönü Ma- hallesine odaklanmaktadır. İkinci İnönü Mahallesi değişmekte olan bir gecekondu mahallesi olup, 1990'ların ortalarından itibaren Narlıdere Kentsel Yenileme Projesi (NARKENT Projesi) adıyla bir kentsel yenileme süreci yaşamıştır. Bu sürecin sonunda 342 gecekondulu aile, kendileri için yapılmış NARKENT bloklarına taşınmıştır. Bu çalışma, söz konusu kentsel yenileme sürecini ve kentsel yenileme/dönüşüm projeleri ile sosyal dışlanma olgusu arasındaki ilişkiyi anlamayı amaçlamıştır.

Konunun ele alınışında ana çerçevenin belirlenmesini sağlayan kavramlar kentsel dönüşüm ve sosyal dışlanma olmuştur. Çok boyutlu bir olgu olan sosyal dışlanmanın araştırma alanındaki izleri sürülmüş ve bölgede uygulanan kentsel yenileme projesinin sosyal dışlanma süreçleri üzerindeki olumlu/olumsuz etkilerine odaklanılmıştır.

Alandaki araştırmanın sonucunda katılım süreçlerinin diyalog ve uzlaşma temelinde organize edilememesinin memnuniyetsizliği körüklediği; kentsel yenilemenin, mekâna fiziksel müdahale anlamını aşmadığı, sosyal, kültürel, ekonomik boyutlarının göz ardı edildiği ve süreçten etkilenenlerin kente çok yönlü entegrasyonuna ilişkin çaba gösterilmediği zaman sorunları büyüten bir araç olduğu ortaya çıkmıştır.

ABSTRACT

The study has focused on II. Inönü neighbourhood, an everchanging area in Narlıdere District in İzmir Metropolitan Area. The neighbourhood, has undergone an urban regeneration process called NARKENT (Narlıdere Urban Transformation Project) since the mid-1990s. By this transformation process 342 families from gecekondus were moved into the NARKENT housing estate in the same area, to blocks which was built for gecekondu residents.

The study aimed at understanding urban regeneration process, the relation between social exclusion and urban regeneration projects, at generating a discussion on how to struggle with social exclusion by using this process and finally making a discussion about development of urban area in question.

The basic concepts framing the theoretical background of the study are urban regeneration and social exclusion. Social exclusion as a multi-dimensional fact is searched in the area. The positive and negative effects of urban regeneration project on social exclusion pro- cess is scrutinized.

The results of the case study show that the failure in participation process based on dialog and negotiation rushed up dissatisfaction of the residents; urban regeneration did not go beyond intervention to physical environment; social, cultural and economical dimensions have been ignored; there were not sufficient effort for adaptation of the residents of regeneration area to the city life. The case study revealed that all these conditions magnified the problems.

ÖZET

Resimli çocuk kitapları, kültürel değerler ileten araçlardır ve bu da onları toplumsal normlar konusunda değerli bir gösterge haline getirir. Bu çalışmada, bu kitapların hangi şekillerde okul öncesi çocuklar için karakter geliştirme araçları olarak kullanıldıklarını bulmak amaçlanmıştır. Bu bakımdan, şu sorulara cevap aramaya çalıştık. Resimli çocuk kitapları karakter özelliklerinin ve davranışların öğretilmesinde nasıl kullanılabilir ve (çocuklar) bu karakter özelliklerinin (iyi kız/iyi oğlan, dininin gereklerini yerine getiren ve aynı zamanda Türk ailesi içinde iyi bir anne/baba, iyi bir oğul/kız evlat olan iyi bir insan) hangilerini hayata geçirmeyi tercih edeceklerdir; bu resimli çocuk kitapları hangi sosyal davranışı aşılamaktadır? Sonuçta, incelenen bütün kitaplardaki çarpıcı ortak noktalardan biri olarak, çocukların davranış ve ifadelerinde ılımlılığa vurgu yapıldığı bulunmuştur. Aşırı yiyen, aşırı oyun oynayan, aşırı terleyen ve hatta aşırı dinlenen karakterler, bütün hikaye boyunca cezalarını bulmakta ve iyi bir ders almaktadırlar.

ABSTRACT

Children's picture books are instruments which communicate cultural values and this in return makes them a valuable indicator of societal norms. This study aims to discover in what ways these books are used as character building tools for preschool children. As a result, an emphasis on moderation in children's behavior and expressions was found to be one of the stri- king communalities in all the books examined. Characters that overeat, overplay, over-sweat or even over-rest are punished through the course of the story and learn a valuable lesson. Most of the books analyzed were gendered; they either targeted boys or girls. Gendered roles and their hierarchies were directly reflected and the traditional intact two parent families with a male breadwinner appeared to be the norm. Girls were mostly restricted to the private while the boys were allowed to take part in the public sphere. No reference to tolerance for other faiths, cultures, and ethnic and immigrant groups was made. It is clear that these books reflect the Turkish culture and its ideology of raising "normal" children blind to differences.

ÖZET

Profesyonel mesleklere kadınların katılımının tüm dünyada 19. yüzyılın ortalarına kadar oldukça sınırlı kalmış olması gerek yasal düzenlemelerin kadını görmemesinin gerekse de toplumsal, ekonomik, kültürel ve siyasi birtakım engellerin bir sonucu olarak görülebilir. Kadınların mesleğe katılımları zaman içerisinde istikrarlı bir biçimde artmış görünse de, diğer profesyonel mesleklerde gözlemlenen toplumsal cinsiyet eksenli tabakalaşma hukuk mesleği için de söz konusu olmuştur. Türkiye’de de bu tabakalaşmanın gerek hukuk alanında çalışan farklı meslek alanları arasında gerekse de aynı meslek içerisindeki iktidar konumlarının dağılımında tecrübe edildiği görülmektedir. Bu makalede, genel olarak profesyonel mesleklerde özel olarak da hukuk mesleği içerisinde kadınların durumuna ilişkin bir değerlendirme yapılacak, zaman zaman konuya ilişkin olarak Türkiye özelinde tespitler sunulacaktır.

ABSTRACT

The limited participation of women in professional life until mid 19th century is a consequence of restrictive legal regulations as well as social, economic, cultural and political barriers. Although the number of women has increased steadily over the years, as in other professions gender based stratification can also be observed in the legal profession. In Turkey, this stratification has been observed between different occupations in the field of law as well as in the distribution of power positions within the same occupation. This article offers an assessment of the limited participation of women in professional life with a focus on the legal profession accompanied by specific examples from Turkey.