ÖZ

Borç rejiminin çözümlenmesi borcu, salt neoliberalizm referanslı ekonomik bir dispositif’e indirgemek ve bu eksende neoliberal hakikati yalnızca ekonomik süreçler etrafında ele almakla mümkün değildir. Bu çözümleme, borcun varoluşsallık anlamı üzerinden yeni bir öznellik ve yaşam tarzının kurulup işletilmesi etrafında gerçekleşmek durumundadır. Dolayısıyla borçluluğu, Lazzarato’dan hareketle “üretim” ve “öznellik üretimi”nin eklemlenişi üzerinden irdelemeliyiz. Foucault’ya referansla bir yönetimsellik biçimi olarak vurguladığımızda, mülkiyet ilişkilerine (üretim araçları değil, sermayenin sahipliği etrafında) ve sermayenin değerlenme sürecine bağlı olarak öznellik üretiminin tartışılmasına kapıları kapatmaktayız. Borç dispositif’ini, kapitalist makinede çalıştıran Deleuze ve Guattari terminolojisiyle “aksiyomatik”tir ve borcun, finans üzerinden nasıl çalıştığını anlamının yolu aksiyomatik kavramından geçmektedir. Borcun aksiyomatiği ise yine Deleuze ve Guattari’nin kavramsallaştırmaları olarak “toplumsal tabiiyet” (social subjection) ve “makinesel köleleştirme” (machinic enslavement) şeklindeki iki dispositif üzerinden çalışmaktadır.

Tüm bunların doğrultusunda bu çalışma, Deleuze, Guattari ve Lazzarato’dan hareketle borçluluğun Foucaultcu anlamda neoliberal yönetimsellik biçimi olarak eleştirisini sunup kapitalist makinede borç ilişkiselliğinin, öznellik üretiminin içinden okunmasını hedeflemektedir.

ABSTRACT

THINKING ON DEBTOR SUBJECTIVITY: HOW DOES THE DEBT AXIOMATIC WORK ON CAPITALIST MACHINE?

The solution of the debt regime is not possible to reduce the debt to an economic dispositif referenced purely neoliberalism and to handle the neoliberal truth in this axis only around economic processes. This analysis has to take place around the establishment and operation of a new subjectivity and lifestyle through the meaning of debt as existentialism. Therefore, we must examine debt through the articulation of “production” and “subjectivity production” based on Lazzarato. When we emphasize as a form of govermentality (Foucault), we close the doors to the discussion of the subjectivity production, depending on the property relations (not around the means of production, but around the ownership of the capital ) and the valuation process of the capital. The debt dispositif is “axiomatic” in capitalist machine with the Deleuze and Guattari terminology and the way of understanding how it works over finance goes through the concept of axiomatic. The axiom of the debt is again the conceptualizations of Deleuze and Guattari work via two dispositif these are “social subjection” and “machinic enslavement”.

In the direction of all this, this study aims to present the criticism for the indebtness via Foucault’s meaning of neoliberal govermentality from Deleuze, Guattari and Lazzarato and to read the debt relation to the capitalist machine from the subjectivity production.