ÖZ

Bu çalışmada, son yıllarda kamusal tartışmalarda ve akademik alanda görünürlük kazanan kadın cinayetleri olgusunun hangi sembolik anlamlarla birlikte ortaya çıktığı, öldürücü şiddet pratiğinin hangi kadınlıkları sembolik olarak “değersiz”, dolayısıyla da öldürülmeye “değer”, olarak ürettiği mercek altına alınmaktadır. Hem uluslararası literatürde hem de Türkiye üzerine incelemelerde sıklıkla niceliksel bir yaklaşımla incelenen kadın cinayetleri olgusunun nitel bir yaklaşımla anlaşılması hedeflenmektedir. Bu doğrultuda, Diyarbakır’da öldürülen üç kadının sonuçlandırılmış dava dosyaları incelenmektedir. Çalışmanın kuramsal çerçevesini, Grzyb’in (2016) kadın cinayetleri olgusunu anlamak için Bourdieu’nün sembolik iktidar ve sembolik şiddet kavramlarına başvurarak oluşturduğu kavramsal araçlar oluşturmaktadır. Bu çerçeveden hareketle, öldürülen kadınların sembolik iktidar mekanizmaları içerisinde itaatkar, uysal ve saygın olmayan kadınlık temsilleriyle anlamlandırıldıkları ileri sürülmektedir. Bu sembolik şiddet biçimi sembolik iktidarın kriz dinamiklerini oluşturmaktadır. Sonuç olarak da öldürücü şiddet pratikleri sembolik iktidarı onaran ve canlandıran strateji olarak işlemektedir.

ABSTRACT

THE CRISIS OF SYMBOLIC POWER IN FEMICIDES

This study sheds light on the questions of how symbolic meanings come to emerge and signify certain representations of femininity as “worthless” (so as ”worth” killing) in the processes leading to femicide. Given that both international literature and the studies on Turkey largely deal with femicides through quantitative approaches, our study contributes to ever-expanding body of literature through a qualitative research. In doing so, we go beyond over-simplification of understanding the justifications of women’s murder, the processes of lethal violence, and social and cultural context of femicides by means of utilizing qualitative research. Grzyb’s (2016) influential work that relies upon Bourdieusian conceptual tools, namely symbolic power and symbolic violence, largely frame the study, which is based on the analysis of the judicial records of murdered women in Diyarbakır. From this vantage point, this study suggests that there exists a significatory process relying upon symbolic power mechanisms that give meanigns to murdered women as lacking submissiveness, docility and respectability in diverse ways. This form of symbolic violence constitutes the crisis dynamics of symbolic power. In consequence, lethal violence ends up as a strategy to restore and reinvigorate symbolic power.