ÖZET

Ceza adalet sistemi içerisinde mağdur çocuklar, onları adli sürecin içerisine sokan birincil mağduriyete ek olarak ikincil mağduriyete maruz kalmaktadır. Bu çalışmanın amacı, mağdur çocukların deneyimlerinden yola çıkarak, mağdur çocukların yaşadığı ikincil mağduriyetin, kurumsal etnografik yöntem ışığında adli sistemin kurumsal işleyişi ve organizasyonu ile bağlantısının ortaya konulmasıdır. Bu bağlamda, adli sisteme mağdur çocuk sıfatıyla dahil olmuş olan 24 çocuk ile yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiş ve adli sistemin mağdur çocuğa yönelik iş süreçleri ve organizasyonu incelenmeye çalışılmıştır. Çalışmanın bulguları, adli süreç içerisinde mağdur çocuğun, yaşadığı olayı birçok farklı kişiye tekrar tekrar anlatmak, hakları, hukuki süreç ve terminoloji konusunda bilgilendirilmemek, fiziki koşulların yetersizliği nedeniyle sanıkla ve istemediği diğer kişilerle yan yana gelmek, adli sistem aktörleri tarafından gelişim özelliklerinin ve ihtiyaçlarının dikkate alınmadığı sağlıksız bir iletişime maruz bırakılmak gibi ikincil mağduriyete sebep olan durumlarla karşı karşıya kaldığını, bütüncül ve işlevsel bir mağdur destek sisteminin olmadığını ortaya koymaktadır.

ABSTRACT

SECONDARY VICTIMIZATION OF CHILD VICTIMS IN THE CRIMINAL JUSTICE SYSTEM

In criminal justice system, child victims are subjected to secondary victimization in addition to the primary victimization that puts them into judicial process. The purpose of this study is to reveal the connection between the secondary victimization experienced by child victims and institutional functioning and organization of judicial system in the light of the institutional ethnographic method. In this context, semi- structured interviews were carried out with 24 children who were included in the judicial system as child victim and processes and organization of the judicial system for child victim were examined. Findings show that, in judicial process, child victims experience secondary victimization by repeatedly telling the incident to many different people, not being informed about their rights, legal process and terminology, coming together with undesired people because of insufficiency of physical conditions, undergoing an unhealthy communication with judicial system actors in which their developmental needs were not taken into account and there is a lack of a holistic and functional victim support system.