Sosyoloji Derneği, 18.01.1990 tarihinde Ankara’da 11 sosyoloğun öncülüğünde kurulmuştur. İlk genel kurulunda 40 olan üye sayısı, bugün 400′ü aşmıştır. Merkezi Ankara’da olan dernek, Bakanlar Kurulunun 10.02.1999 tarih ve 99/12405 sayılı kararı ile “Kamu yararına çalışan dernek” statüsü kazanmıştır. Şubesi bulunmamaktadır.
Dernek amacı, tüzüğünde; “Türkiye’de sosyolojinin anlaşılmasına, gelişmesine ve de yaygınlaşmasına katkı yapmak, bu alanda bilimsel etkinliklerde ve yayında bulunmak, toplumbilimciler arasında birlik ve dayanışmayı sağlamak” olarak ifade edilmiştir.
VAJİNİSMUSUN ÜSTESİNDEN GELMEK: TÜRKİYE’DE BİR BAŞARI HİKAYESİ OLARAK CİNSEL BİRLEŞME
ÖZET
Bu makale, kadınlarda cinsel ilişkiye girememe sorunu olarak tanımlanan, cinsel işlev bozukluğu vajinismusu analiz etmektedir. Mevcut araştırmalar, Türkiye’yi vajinismusun dünyada en çok kayıt altına alındığı ülke olarak işaret etmektedir. Vajinismus kültüre bağlı hastalıklar arasında gösterilmese bile görülme sıklığı ülkeden ülkeye değişir. Türkiye’de sık rastlanan bir cinsel işlev bozukluğu olduğundan vajinismus ülkemizde beden ve cinsellik algısına, toplumsal cinsiyete, kadınlığa, erkekliğe, heteroseksüelliğe, aile ve evlilik kurumuna dair önemli ipuçları verir. Bu makalede İstanbul’da katıldığım vajinismus grup terapilerini kaynak olarak kullanıp bedenen iyileşmenin nasıl tamamen cinsel birleşmeyi (penetrasyon) başarabilmekle özdeşleştirildiğini irdeleyeceğim. Türkiye’de 2000’lerde yaşanan sağlık alanındaki dönüşümle artan özel klinikler hastalığın bir rant haline gelmesine ve tedavi sürecinin yine kadın bedeni üzerine odaklanmasına neden olmaktadır. Bu makale cinsel birleşmenin kadın bedeni üzerinden medikalizasyonu ve metalaşmasına dikkat çekmektedir. Ayrıca, bu süreçte kadının kendisiyle, aynı tanıyı almış diğer kadınlarla ve tedavi sürecinde karşılaştıkları uzmanlarla ilişkilerinin bu çerçevede yeniden nasıl düzenlendiğini incelemektedir.
ABSTRACT
OVERCOMING VAGINISMUS: ACHIEVING PENETRATION IN HETEROSEXUAL RELATIONSHIPS IN TURKEY
In this article, I analyze the treatment regimen for vaginismus, a female sexual disorder characterized by difficulty in penile-vaginal intercourse. The limited research currently available on vaginismus indicates that globally Turkey has one of the highest rates of diagnosis. Even though it is not a culture specific dysfunction its prevalence changes from one country to another. Therefore, vaginismus can be used as a lens to analyze the perceptions of gender, sexuality, body, femininity, masculinity, and the institution of marriage in Turkey. In this paper, I am going to use vaginismus group therapies to scrutinize the ways in which treatment is associated with achieving penetration. With the increasing number of private clinics, particularly in urban settings, and especially after the transformation in the healthcare sector in 2000s, I argue, the treatment has turned into a profitable market and has entirely focused on women’s bodies. This article explores the ways in which sexual intercourse is medicalized and commodified through women’s bodies. I also analyze how women’s relationships to others in therapy and to their doctors are reconstructed in this context.