ÖZ

Kimlik konusuna ilişkin sosyolojik ilgi genellikle iki uç eğilimin arasında şekillenmektedir. Kimliği sosyal teorinin merkezine yerleştirmek ile onu sosyal teorinin dışına itmek olarak ifade edilebilecek bu eğilimlerin dışında kalan yaklaşımlar ise kimliğin modern toplumlar için ne anlama geldiğini açıklamaya çalışmaktadır. Bu yaklaşımlar içerisinde etkili olanlardan biri sosyal inşacı yaklaşımdır. Sosyal inşacılık, sembolik etkileşimciliğin benlik/kimlik hakkındaki önermelerini geliştirerek kimliği, sosyalliğin içerisinde kurulan ilişkilerin bir tezahürü olarak açıklamayı hedefler.

Sembolik etkileşimcilik, modern toplumların karmaşık yapısı içerisinde kimliğin karşılık geldiği anlamları ararken benlik kavramına vurgu yaptı. Sembolik etkileşimcilik ve etnometodolojik yaklaşımlar için kimlik, gündelik yaşam içerisindeki etkileşimlerle inşa edilen benliğin bir tezahürüydü. Sosyal inşacılık ise kimliği, gerçekliğin inşa edilme biçimlerinden biri olarak ele aldı. Modern toplumlardaki karmaşık ilişki ağları içerisinde kimliğin rolünü ve işlevini açıklamaya yönelik bu yaklaşımlar, bir anlamda, modernizme içkin olan ‘anlam krizini’ açıklamanın yollarını aramaktadır. Bu çalışmanın amacı, sosyoloji içerisinde kimliğin bir sosyal analiz birimi olarak kullanılmasından hareketle, sosyal inşacı teorinin kapsadığı yeri açıklamaktır.

ABSTRACT

SOCIOLOGICAL DESIGN OF THE IDENTITY ISSUE: THE SOCIAL CONSTRUCTIVIST APPROACH

The sociological interest in identity is often shaped by two extreme tendencies. Apart from these tendencies, which can be expressed as putting identity social theory at the center and pushing it out of social theory, is trying to explain what identity means for modern societies. One of the most influential factors in these approaches is the social constructivist approach. Social constructivism aims to explain identity as a manifestation of the relations established within sociality by developing the propositions about selfhood/identity of symbolic interaction.

Symbolic interactionism emphasizes the concept of selfhood in searching for the meanings that identity corresponds to in the complex structure of modern societies. For symbolic interactionism and ethnomethodological approaches, identity is a manifestation of the self-constructed by interactions within everyday life. Social constructionism, on the other hand, treats identity as one of the ways in which reality is constructed. These approaches to explain the role and function of identity within the complex networks of modern societies are, in a sense, seeking ways to explain the 'crisis of meaning' of modernism. The purpose of this study is to explain the place covered by social constructivist theory, used as a social analysis unit in sociology.